şəl

I

(Cəbrayıl, Qazax, Mingəçevir)

kiçik və nazik budaq. – Yel bərk əsdiyinəö:rə ağacın şəlləri qırıx-qırıx oldu (Qazax)

II

(Oğuz)

yarpaq. – Ağaşdan şəllər töküldü; – Payız şəli töküldü

III

(Ağcabədi, Zəngilan)

üzərinə tənək dırmaşdırılmış ağac. – Şəlin altında çay içirdix’, birdən Zeyniş gəldi (Ağcabədi); – Bı şəldə iki səbət üzüm var (Zəngilan)

IV

(Oğuz, Şəki)

lobya bitkisinin yanına basdırılan uzun ağac. – Doxsan bağ şəl qırmışam (Oğuz); – Şəli dağdan qırıf getiriyıx (Şəki)