- şəkərdan
- (Quba)qənddan, qəndqabı
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
şəkərdan
Смотреть что такое "şəkərdan" в других словарях:
sərgərdan — sif. və zərf <fars.> Yersizyurdsuz, sərsəri, avara. Sərgərdan adam. – Ata ana nazı ilə böyümüş Budaq indi çox şeyə tamarzı qalırdı. O, avara, səfil və sərgərdan həyat sürürdü. Ə. Vəl.. // Başını itirmiş, çıxış yolu tapa bilməyən. Yazıq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mərdanə — z. və sif. <fars.> 1. İgidcəsinə, qəhrəmancasına, qorxmadan. Mərdanə vuruşmaq. 2. Mərdcəsinə, açıqcasına. Mərdanə danışmaq. – Başımı top edib yenə meydanə girmişəm; Meydanə girməyə yenə mərdanə ər gərək. Nəs.. 3. Kişiyə xas olan, kişiyə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mərd-mərdanə — bax mərdanə 1 və 2 ci mənalarda. Mərdmərdanə vuruşmaq. Mərd mərdanə döyüş meydanına atılmaq. – Başlar kəsdi, qollar qırdı, mərd mərdanə dava elədi. «Koroğlu». Kərəm çəkər cəfa mərdü mərdanə; Bivəfa əlindən gəlmişəm cana. «Əsli və Kərəm». //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mərdü mərdanə — bax mərdanə 1 və 2 ci mənalarda. Mərdmərdanə vuruşmaq. Mərd mərdanə döyüş meydanına atılmaq. – Başlar kəsdi, qollar qırdı, mərd mərdanə dava elədi. «Koroğlu». Kərəm çəkər cəfa mərdü mərdanə; Bivəfa əlindən gəlmişəm cana. «Əsli və Kərəm». //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mərdanəlik — 1. is. Mərdlik, kişilik, alicənablıq; igidlik. Onların səxavət və mərdanəliyi məni çoxdan bəri özlərinin məddahı etmişdir. M. S. O.. 2. Mərdanəliklə şəklinlə zərf – mərdcəsinə, mərd kimi, kişi kimi, qoçaqcasına. Mərdanəliklə vuruşmaq. –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
səfil-sərgərdan — z. <ər. səfil və fars. sərgərdan> Yersiz yurdsuz, ac, pis vəziyyətdə, acınacaqlı halda. Səfil sərgərdan qalmaq. – <Sevər:> Ac, səfil sərgərdan küçələri dolaşıram. C. C.. <Firidun> bazar və küçələri doldurmuş yurdsuz uşaqlara,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şəbihgərdan — is. <ər. şəbih və fars. gərdan> Şəbihi hazırlayan, şəbih mərasimini idarə edən adam. Cəm olunan pullar nəyə sərf olunardı? – Çaya, qəndə, . . imam yolunda çalışan hədsiz Allah bəndələrinə ki ibarət olsun məscid və minbər xadimlərindən,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
laymərdan — (Salyan) igid, qoçaq. – Elə laymərdan oğullarımız var ki, hər biri bi dünyaya dəgər … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sərdan — (Culfa, Qafan, Zəngilan) malqaranın yığıldığı və ya sağıldığı yer. – Bizim cöngə sərdanda yoxdı, yə:qin ki, qurd yedi (Qafan); – Fərzəli qoyunu sərdana gətirdi (Zəngilan); – Keçən il mən sərdanda beş yüz sağmal qoyun sağdırdım (Culfa) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
abgərdan — f. 1) parç, tayqulp; 2) abgərdən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
