- birbağır
- I(Füzuli, Zəngilan)1. eyni vaxtda (Füzuli). – Bir qaralda, bir vaxtda olma: birbağır de:llər2. eyni qaydada (Zəngilan). – Qurtdarı birbağır yemləmişəm de:in hamsı birdən barama səriyifII(Bərdə, Xanlar)1. eynicinsli (Bərdə). – Bura yığılan mallar birbağır mallardı, olları ayırmax yaramaz2. eynixasiyyətli (Xanlar)3. həmfikir (Xanlar). – Bizim Əlişinən qomşu Bahadur çox birbağır oğlandılar
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.