səvərə

(Culfa, Çənbərək, Naxçıvan, Ordubad, Şahbuz, Şərur)

1. b a x səvər

2. küləş və sairədən toxunmuş çörəkqabı. – Səvərəni ağaşdan da qayrallar, küləşdən də qayrallar (Naxçıvan); – Bir səvərə morcalax yığıf qız (Çənbərək); – Cildən səvərə qayrıllar (Şərur); – Çörəyləri yığ səvərənin içinə, apar qoy unnuğun üstə (Şahbuz); – Səvəriyə üzüm yığıllar (Culfa); – Dünən dayoğlum Vənənnən bir səvərə ərik gətirmişdi (Ordubad)