- səsədüşmə
- (İmişli)yenicə doğmuş qadının halsızlaşması
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
düşmək — f. 1. Öz ağırlığının təsiri ilə yerə enmək, yuxarıdan aşağıya enmək, tökülmək. Göydən üç alma düşdü. . . (nağılların sonu). Paraşütlə düşmə. Qayadan dərəyə iri daşlar düşürdü. – Bu zaman bir bomba düşür uzağa; Dalğa vurub onu sərir torpağa. M. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düşmən — is. <fars.> 1. Birinə qarşı ədavət, düşmənçilik bəsləyən və onunla mübarizə aparan, çəkişən şəxs. Onun düşməni var. – Ey məh, mənimlə dustlərim düşmən eylədin; Düşmən həm eyləməz bu işi, kim sən eylədin. F.. <İzzət:> Düşmən hər nə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düşməncə(sinə) — z. Düşmən kimi, düşmənə qarşı olduğu kimi. Düşməncəsinə münasibət. Düşməncəsinə hərəkət. – <Qətibə:> Onun <Atabəyin> qonşu hökumətlərlə olan rəftarı olduqca düşməncəsinədir. M. Ordubadi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düşmə — 1. «Düşmək»dən f. is. <Qədir> ağaların, yüzbaşıların taxtdan düşməsini təsəvvür edə bilmirdi. M. C.. 2. sif. Təsadüfi, gözlənilməyən, təsadüfən ələ keçən. Düşmə iş. Düşmə şey … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düşməli — sif. Düşməyə, düşmək (7 ci mənada) üçün yararlı (münasib) olan. Düşməli yer. – <Kərbəlayı Xudaverdi:> Burada bir düşməli karvansara yoxdurmu? Ə. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düşmənçilik — bax düşmənlik. . . Qaraca qızın nə qədər Ağca xanıma ürəyi yanıb yazığı gəldisə, bir o qədər də mürəbbiyəyə düşmənçiliyi artdı. S. S. A.. <Səfər bəy:> Çox mübarək, çox şadam ki, mahalımızın rəhbərləri bundan sonra daha düşmənçilik etməyib,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düşmənlik — is. Düşməncəsinə münasibət və hərəkət; ədavət. Düşmənlik etmək. – Yerişindən elə bildim sərsandır; Dostluğunan düşmənliyi birdəndir. «Koroğlu». <Bülənd> dünənki düşmənliyə inanmayırdı. Ə. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düşmənanə — f. düşmən kimi; düşməncəsinə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
düşmənkam — f. 1) düşmən kimi, istəyi düşmənin istəyi ilə üst üstə düşən; 2) uğursuz, taleyi pis, bədbəxt … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
düşmənəndaz — f. düşmənləri məhv edən, düşmənlərə qalib gələn … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
düşmənanə — z. və sif. <fars.> Düşməncəsinə. Gətirilən xəbərlərin əsasını Fəxrəddinin Əmirə qarşı hazırladığı düşmənanə hərəkət təşkil edirdi. M. S. O … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti