- səpbə
- I(Göyçay)məxmərək. – Qızı səpbə tutubII(Salyan)əkin. – Səpbə yerində arpa-bığda əkillərIII(Tərtər)boranıplov. – Səpbə çox yeməli xörəx’idi
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.