- səllimə
- (Meğri)özbaşına, başlı-başına. – Teşdinin elxısı mal gədiyinin dalları güneydə səllimə otder
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
səllimə
Смотреть что такое "səllimə" в других словарях:
llim — Mot Monosíl·lab Nom masculí … Diccionari Català-Català
müəllimə — is. <ər.> Qadın müəllim. Sonanın ibtida müəlliməsi nəhayətdə də ağıllı və pedaqoji elminə qabil bir arvad idi. N. N.. Atasını görməmişdi körpə Əmirxan; Anasısa bir ağsaçlı müəlliməydi. S. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müəllimə — ə. qadın müəllim … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mütəllim — sif. <ər.> köhn. bax mütəəllim 1 … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
səllim — (Qax, Zaqatala) boş bikar, işsiz … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
darülmüəllim(in) — ə. müəllimlər seminariyası … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müsəllim — ə. təslim edən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mütəhəllim — ə. yalandan həlimlik göstərən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mütəkəllim — ə. 1) söyləyən, danışan; 2) nümayəndə sifətilə danışıq aparan; 3) dini ehkamlar mütəxəssisi; 4) qrammatikada: feldə birinci şəxs … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mütəsəllim — ə. təsəlli olan şeyi qəbul edən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
