- satıl
- I(Ağcabədi, Ağdam, Ağdərə, Basarkeçər, Bərdə, Cəbrayıl, Gəncə, Xocavənd, Qafan, Qazax, Laçın, Şəki, Zəngilan)1. kəsərti alətlərini itiləmək üçün polad alət. – Satılnan kərənti, pıçağ itiliyirdilər (Ağdərə); – Satılım harda qaldı, isde:rəm bıçağı çəkəm (Qazax); – Satılını ver, karantini itili:m (Basarkeçər); – Ə, satılı ver mə:, orağımı itiliyim (Cəbrayıl); – Mə:llim, Həbif satılımı aldı (Gəncə)2. çaxmaq daşından od almaq üçün polad alət. – A bala, satılı civinən al, ma: ver (Şəki)II(Zaqatala)cəftəIII(Salyan, Tabasaran)qulplu mis suqabı. – Qabağ bizim də satılımız vardı (Salyan)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.