- pöhrə
- (Cəlilabad, Meğri)bax pörə II. – Arinin balasinə deyük pöhrə (Cəlilabad)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
pöhrələnmə — «Pöhrələnmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pöhrələnmək — f. 1. Ağac və kolların dibindən pöhrə göyərmək. Nar ağacı tez pöhrələnir. – Yer buğlandıqca ağaclar pöhrələnir, güllər qönçələnir, taxıllar qalxırdı. İ. Ş.. 2. Cavan budaqlar, qollar, zoğlar əmələ gəlmək. Ağaclar yenidən pöhrələnir. M. İ … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pöhrə — is. 1. Ağac və kolların dibindən göyərən zoğ(lar), bic(lər). Ağacın pöhrələrini qırmaq. – İllərdən bəri suyun lilləndiyi bu adalarda balaca pöhrələr əmələ gəlmiş, getgedə qalınlaşıb meşəyə dönmüşdü. İ. Ş.. 2. Cavan budaq, qol. // Cavan ağac,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pöhrəli — sif. 1. Pöhrəsi olan; zoğlu. Pöhrəli ağac. 2. Çoxlu cavan ağaclar bitmiş. Qalın pöhrəli dağın ətəyini Qaradağ xanlığının geniş və qocaman bağı tutmuşdu. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pohr̀vati se — (por̀vati se) svrš. 〈prez. pohr̀vēm se, pril. pr. āvši se, prid. rad. pohr̀vao se〉 malo se hrvati … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
pöhrəlik — is. Çoxlu cavan ağaclar bitmiş yer, çoxlu cavan ağac olan sahə. Pöhrəliyi tarla üçün təmizləmək. – Qaçaq Nəbi ağ çadırı söküb, ağac uğacına qədər pöhrəlikdə gizlətmişdi. S. R.. Rayon mərkəzindən çıxıb sola burulanda pöhrəliyin ortası ilə dolayı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pohrvati — pohr̀vati se (por̀vati se) svrš. <prez. pohr̀vēm se, pril. pr. āvši se, prid. rad. pohr̀vao se> DEFINICIJA malo se hrvati ETIMOLOGIJA po + v. hrvati … Hrvatski jezični portal
portico — (POHR tih koh) [Italian, from Latin] A porch; a structure attached to a building, with a roof supported by columns. Similar to a porte cochere … Dictionary of foreign words and phrases
məğrəs — ə. pöhrəlik, fidanlıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
porter — porter1 /pawr teuhr, pohr /, n. 1. a person hired to carry burdens or baggage, as at a railroad station or a hotel. 2. a person who does cleaning and maintenance work in a building, factory, store, etc. 3. an attendant in a railroad parlor car or … Universalium