- pırçım
- (Yardımlı)bəhanə, səbəb. – Bir parçım axtarey mənnən savaşməgə
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
pırçım-pırçım — z..: pırçım pırçım tər tökmək – çox işləməkdən, zora düşməkdən, istidən və s. dən çox tərləmək, üz gözündən damcı damcı tər tökmək. Xudakərəm . . o qədər özünə güc verərdi ki, iki üç dəqiqə danışmamış pırçım pırçım tər tökər, ağzı köpüklənər və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti