- pəsməndə
- I(Gəncə)bərkdən-boşdan çıxmış. – Əli çox pəsməndə adamdıII(Balakən, Oğuz, Şəmkir)yararsız. – Pəsməndə şeydi, neynirsən alıb unu? (Oğuz); – Bu pəsməndəni oana apar (Şəmkir)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.