pəndəm

(Borçalı, Gədəbəy, Şəmkir, Tovuz)

bacarıqsız. – Pəndəm uşax bir qarpızı ordan biryə:tirəmmədi (Şəmkir); – O, yaman pəndəm uşaxdı (Tovuz)

 Pəndəm olmax (Göyçay, İsmayıllı, Qazax, Ucar, Zəngəzur) – qəbz olmaq. – O qədər yedi ki, lap pəndəm oldu (İsmayıllı); – Axşam qozu yedim, pəndəm oldum (Ucar); – Pəndəm olanda adamın qarnı ağrıyır (Zəngilan). Pəndəm doğmax (Qazax) – ölü doğmaq. – İnəx’ pəndəm doğdu. Pəndəm töxməx’ (Qazax) – b a x pəndəm doğmax. – Bu il malın çoxu pəndəm töküf, salamat doğan azdı