peşqurt

(Ağdam, Borçalı, Füzuli, Gədəbəy, Qazax, Şəki, Şuşa, Yevlax)

taxılın novbarı. – Peşqurt vaxdınatan çox var hələmləri, nə:n (nə üçün) darıxeysın? (Gədəbəy); – Xırmanı döyüf qutarannan so:ra peşqurt geder (başlanır) (Borçalı); – Peşqurt çıxana kimi yiyəsi taxılımız var (Şəki)

◊ Peşqurt eləməx’ (Şəki, Şuşa, Yevlax) – taxılın novbarından azacıq üyütmək. – Dörd dənə dərzi aparıram kin, uşaxlara peşqurd eliyim (Şuşa). Peşqurta getmək (Cəbrayıl) – taxılın novbarını biçməyə getmək