- bərə
- I(Göyçay)sahilə yaxın dayaz yer. – Gəmini bərədən aparıblarII(Lənkəran, Kürdəmir)bağ və ya bostanların arasından gedən cığırIII(Bakı, Füzuli, Göyçay, İmişli, Quba, Ucar)kiçik arx. – Adə, bəsdü dayi, bərəni bağla, püştəni su apardı (Bakı); – Bağa gedən arxa bərə deyirik (Göyçay); – Bü:n bərəni qazıb qutardım (Ucar)◊ Bərə gəzdirmeg (Bakı) – suvarmaq, əkin yerinə su vermək. – Məmə qurban, bir ho:r bərə gezdirIV(Qarakilsə, Qazax, Şəki, Tovuz)1. su arxının keçməsi üçün çəpərin altında düzəldilmiş yer, deşik. – Su no:rraşifdi, bərədən keşmiyi (Şəki)2. arxda ləkə su buraxılan yer3. çəpərin keçid yeri (Şəki)4. qoyunları sağmaq üçün düzəldilən yer, keçid (Qarakilsə, Qazax, Tovuz). – Qoyun bərədən gəler (Qazax); – Qoyunu bərəyə verin, sağırıx (Qarakilsə)V(İsmayıllı)dərin olmayan yara. – Ağlama, uşağ döysən, balaca bərədiBərə vurmağ (Şamaxı) – mane olmaq. – Sən işə bərə vurma
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.