- özünnənbəy
- (Ağcabədi, Bərdə, Yevlax)bax özünəbəy. – Toyda özünnənbəy oynadı, ucuzduğ olar
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
özünnənbitmə — (İmişli) əkilmədən, toxum səpilmədən öz özünə bitmə (taxıl və ya bəzi mədəni bitkilərdə). – Bı zəmi özünnənbitmə taxıldı, əkməmişig onu … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
basmaçı — I (Daşkəsən, Gəncə, Oğuz) yalançı, gopçu. – Basmaçının biridi, unun çox da sözünə baxma (Oğuz); – Basmaçı özünnən basey, qozaley (Daşkəsən); – Bax, Meytidən özünü gözdə, yaman basmaçıdı (Gəncə) II (Şamaxı) kömüryandıran, kömürçü. – Bir dəsdə… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
basmax — I (Kürdəmir) yalan danışmaq, goplamaq, gopa basmaq. – Amma nə özünnən basırsan? II (Culfa) hürmək, hürə hürə hücum etmək. – Gecənin bir vaxtında onda baxdım, gördüm itdər basır III (Qazax) düzəltmək, istehsal etmək. – Bu ləzginin peşəsi keçə… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bədöy — I (Tovuz) hoqqa. – Özünnən bədöy çıxartma II (Bakı, Göyçay, Qazax, Ordubad) bax bədəv … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bəndəm — I (Ağdam, Başkeçid, Cəbrayıl, Füzuli, Gədəbəy, Qazax, Mingəçevir, Şəki, Şəmkir, Tovuz, Zaqatala, Zəngilan) dərz və ya bafa bağlamaq üçün kökündən çıxarılmış sünbüllü küləşdən və ya uzun otdan düzəldilən bağ. – A bala, uzun bəndəm yol, yekə… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bı:ğır — (Şamaxı, Zərdab) bu dəfə. – Atam balası, bı:ğır gedəndə bizim uşaxları da özünnən apar; – Nədənsə, bı:ğır bizi yada salmadın (Zərdab); – Bı:ğır ko:degi (Şamaxı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
böşk — eləməx’: (Şahbuz) yalan danışmaq. – Özünnən də:n adama deyrix’ böşk eləmə … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
çapan — çalmax: (Ağcabədi, Ağdam, Bərdə) əl çalmaq. – Özünnənbəy oynuyanda çapan çalırıx (Bərdə) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dəstovuc — (Salyan) uydurma. – Gündə bir dəstovuc düzəldirsən özünnən … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dığır — I (Hamamlı) sap (makarada). – Gələndə bazardan beş on dənə dığır al gəti II (Basarkeçər) gödəkboy (adam). – Dığır Alı özünnən çıxmışdı gənə … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti