- örənsiz
- (Çənbərək)qənaət etməyən, israfcıl. – Örənsiz adamnan zəhləm gedir
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
kəfənsiz — sif. Kəfəni olmayan, kəfənlənməmiş. Kəfənsiz meyit. // Zərf mənasında. Meyiti kəfənsiz z. basdırmaq. – Meynələrində qora; İlişdim, düşdüm tora; Səni mənnən eləyən; Kəfənsiz getsin gora. (Bayatı). Qoxudu dağ dərə barıtdan, qandan; Kəfənsiz cəsədlə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yüyənsiz — sif. Başına yüyən vurulmamış, yüyəni olmayan. Yüyənsiz at. ◊ Yüyənsiz danışmaq – fikirləşmədən danışmaq. Yüyənsiz danışmaq nə yana çatar; Bihürmət eylədi simü zər məni. Q. Z … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dənsiz — (Meğri, Ucar) ağıldankəm; yüngülxasiyyət. – Dənsiz adam məclisdə yoldaşdarın utandırar (Ucar); – Tuğutda Anıxdan dənsiz adam yoxdu (Meğri) Dən suyu (Tovuz) – taxıl dən bağlamağa başlarkən verilən su. – Bir də yazda döndərmə dən suyu vurordux; – … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
yelkənsiz — sif. Yelkəni olmayan. Mənsiz kətan, kəndir verməz zəmilər; Çadırsız, yelkənsiz z. qalar gəmilər. A. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dənsiz — sif. Dəni olmayan, yaxud az olan. Dənsiz sünbül … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vətənsiz — sif. Vətəni olmayan. Bir Vətən həsrəti – bir ulu nisgil! Vətənsiz yaşamaq – yaşamaq deyil. B. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gərdənsiz — sif. Qısa və yöndəmsiz boynu olan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yelənsiz — sif. Yeləni olmayan, haşiyəsiz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
Сенсиз — азерб. Sənsiz Исполнитель Бюльбюль, Муслим Магомаев Дата записи 1941 Жанр … Википедия
xiffət — is. <ər.> Fikir, dərd, qəm, qüssə; fikir çəkmə. Qaldı mən dilxəstəyə ancaq məlalü xiffətin. S. Ə. Ş.. Bəsdir mənə verdiyin bu xiffət. Natəvan. <İbrahim:> Gövhərtac . . xiffətdən, qüssədən müqəvvaya dönübdür. Ə. H.. Xiffət çəkmək – 1)… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti