oyux

I

(Çənbərək, Gədəbəy, Gəncə, Kürdəmir, Mingəçevir, Şəki)

bax ovux. – Oyux yeri ayırmaxdan yanadı (Gəncə); – Qo:ruğa oyux qoymışam (Şəki)

II

(Cəbrayıl, Zəngibasar, Kürdəmir, Mingəçevir, Şəki)

taxılı, bostanı, meyvəni və s. quşlardan və ya hər hansı zərərvericidən qorumaq məqsədi ilə ağaca paltar geydirilərək düzəldilən müqəvva. – Oyuğun birini taxıl yerinin lap başında qoymax lazımdı; – Oyux qoyannan sora quşdar də: o qədər ziyan vermir (Şəki)

III

(Cəbrayıl)

1. bağ və ya bostanda qarovulçuların özləri üçün ağac budaqlarından, qamışdan düzəltdikləri koma, kölgəlik. – Oyuxdan baxanda bağın hər yeri görünür

2. koma, daxma. – İrəlidə adamlar oyuxda yaşıyırdı

IV

(Zaqatala)

nəsil. – Ellər ilham alır durlu oyuğunqnan, Günəş ışıx salır səhər söyğunqnan, Tarıxlar şahıdı Eldər oyuğuη- nan, Qalxarmı qasırğa, yellərinq Qavru?

V

(Zəngibasar)

şitil basdırmaq üçün yerdə qazılan balaca çala, oyuq