bəlləmək

I

(İmişli)

1. yoluxmaq, baş çəkmək

2. yoxlamaq. – Tay gedib bizi bəlləmirsən?; – Gedək bəlliyək, görək kim var orda

II

(Kürdəmir, Ucar)

nişanlamaq, işarə qoymaq, müəyyənləşdirmək. – Oyi <onu> çoxdan bəlləmişəm ki, itibbatmasın (Kürdəmir); – Mən bossanda qarpızın yerin bəllədim (Ucar)

III

(Hamamlı)

boş-boş danışmaq