- muçux
- (Borçalı, Gəncə, Gədəbəy, Qazax, Şəmkir)1. uçuq, səpki. – Dodağıma muçux tüşüf (Qazax)2. sızaq. – Çənəmin altınnan çıxan muçux öldüröy məni (Gədəbəy); – Dəlləy üzümü qırxannan so:ra üzümnən muçux çıxdı (Borçalı)Muçux qoymax (Gədəbəy) – maneçilik etmək. – Nə:η muçux qoyorsuη işimə mə:m
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.