- mərəkə
- I(Dəvəçi)varisII(Bakı, Bərdə, Borçalı, Cəlilabad, Qazax, Laçın, Şəmkir, Tərtər, Tovuz)1. yığıncaq. – Getdix’ gördüx’ orda adam yığılıf, mərəkədi, kap ele:llər (Borçalı)2. məclis. – Qoy mərəkeyi yola salax (Qazax)3. dava-dalaş, qalmağal. – Uğada adam yığışıb ki, mərəkədü◊ Mərəkə çıxarmağ (Bakı) – dava-dalaş qoparmaq, qarışıqlıq salmaq. – Bekarrar genə mərəkə çıxarıf (Laçın); – Hələ gəlsin bir mərəkə çıxarsın, onda diyərəm (Bakı); Mərəkə salmağ (Bakı) – davadalaş salmaq, qarışıqlıq salmaq. – Dünən Sima bir mərəkə saldı ki, hərəmiz bir tərəfə qaşduğ (Bakı)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.