qopara

qopara
(Ağdam, Ağcabədi, Əli Bayramlı, Füzuli, Kürdəmir, Mingəçevir, Ordubad, Sabirabad, Tərtər, Ucar)
əkin sahələri arasına qoyulan nişan. – O əkin arasındakı qoparanı görürsən? (Füzuli)
◊ Qopara qoymax (Ağcabədi, Əli Bayramlı, Ordubad, Tərtər) – sərhəd nişanı qoymaq. – Qalxozun otlağına qopara qoyuf pirqadalara böldüx’ (Ağcabədi); – Yerrərə qopara qoyurux, kömür tökürük, torpax təpə qaldırrıx, məhlim eli:r kin, bu yer kimindi (Tərtər); – Qabağ yerrərimiz arasında qopara qoyardux (Əli Bayramlı)

Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. . 2007.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Смотреть что такое "qopara" в других словарях:

  • cəsəd — is. <ər.> 1. Meyit, ölü bədəni. . . Dar ağaclarından asılmış yırğalanan qara cəsədlər görür, ürəkparçalayan ana fəryadı eşidirdim. M. Rz.. Vuruşmada tələbələrdən biri öldü. Camaat və tələbələr onun qanını üzünə sürtüb fəryad qopara qopara… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • tonyarımlıq — sif. 1500 kiloqram yük götürən. İsti və bürkülü iyun günlərinin birində tonyarımlıq yük maşını Dəmirçilər kəndində kolxoz idarəsinin qabağında dayandı. Ə. Vəl.. Qafar tonyarımlıq maşına atılıb, kəsə yolda toz qopara qopara usta dalınca getdi. Q.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qumpara — (Xaçmaz) bax qopara. – Ut çalmağçün qumpara quymişəm …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • lap — əd. Sözlərin qabağına gələrək, onların mənasını daha da şiddətləndirir, dəqiqləşdirir. Bu söz onun lap ürəyindən oldu. Yayın lap isti günü idi. Evdə lap tək qalmışdım. – Sürtdü kamançaya ayı əllərin; Az qaldı ki, lap qopara tellərin. A. S.. Bir… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • sabahdan — z. 1. Sabah başlanan kimi, günün başlanğıcından, günün ilk saatlarından; səhərdən. <Mahmud:> Sabahdan balta çalıram, bir qıxmıq da qopara bilmirəm. Ə. H.. 2. Ertəsi gündən. Sabahdan işə başlayırıq. – <Əsgər:> Vallah, sabahdan arşınmal …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • sürtmək — f. 1. Əlini bədənin müəyyən yerinə basa basa o tərəf bu tərəfə gəzdirmək, ovxalamaq. Qolunu sürtmək. Üzünü sürtmək. Kürəyini sürtmək. – <Fatma:> Hərdən əlini başına sürtüb, al qana bulaşmış bir halda ay işığına tutur, şikayətlənirdi. . . Ç …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • səssiz — sif. və zərf 1. Səs çıxarmayan, səs çıxarmadan, asta(dan), yavaş(dan). Lakin <Nuriyyənin> balaca qəlbi səssiz, lal nəğmələr oxuyaraq məchul bir ümidlə yaşadı. İ. Ə.. O səssiz nəğmələri; Suların qucağından; Qopara bilsin gərək. B. V.. //… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • tel — 1. is. 1. Saçın hər bir dənəsi. Məryəm qara saçlarından üç tel ayırdı. «Əsli və Kərəm». // Ümumiyyətlə, saç. Telini daramaq. – Gülsəhər kəlağayını irəli çəkib, sağ əli ilə telini sığalladı, köksünü ötürdü. Ə. Vəl.. // Tük. Koroğlu durnanın… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»