həvə

I

(Ağcabədi, Basarkeçər, Bərdə, Dərbənd, Əli Bayramlı, Xanlar, Laçın, Şamaxı, Şahbuz, Şəmkir, Tərtər, Tovuz, Zəngilan, Zərdab)

hananın iplərini vurub bərkitmək üçün dişli alət. – Kirkit maral buynuzunnan olur, həvə ağaşdan (Basarkeçər); – Həvə dəmirdən olur, özü də dişdi (Zəngilan)

◊ Həvə vurmax (Laçın, Mərəzə, Şahbuz, Zərdab) – palaz, xalça toxumaq. – Bu gün həvə vurmaxdan yoruldum (Zərdab)

II

(Qax)

mərcimək. – Həvəli xinqal pişirəca:x