- girdəbirin
- (Ordubad)böyük mişar
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
girdəburun — (Meğri, Ordubad) bax girdəbirin … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
quyruq — is. 1. Heyvanların çoxunun bədənlərinin qurtaracağındakı mütəhərrik törəmə, yaxud heyvanın bədəninin getdikcə nazikləşən dal hissəsi. At quyruğu. Əqrəb quyruğu. Balıq quyruğu. – Bir həyətdə on iki on üç yaşında bir . . uşaq pişiyin quyruğuna ip… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gir — (Ağdam, Bakı, Quba, Lənkəran, Kürdəmir) güc, qüvvə. – Qucalmışam, hindi lap girdən düşmüşəm (Quba); – Girim olsaydı, birin sənə çəkərdim (Lənkəran) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qabaq — 1. is. 1. bot. Qarpız, qovun və xiyar cinsindən, yerə yayılan iriyarpaqlı bir bitkinin uzunsov, ya girdə, sarımtıl və ya yaşıl meyvəsi; balqabaq, kudu. Qabaq tağı şamama verməz. (Ata. sözü). 2. məc. dan. Dadsız, tamsız qovun, qarpız və s.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yuvarlaq — sif. 1. Girdə, dəyirmi, yumru. Çayın vadisini uğultu bürümüşdü. Hirsli sular iri, qara, yuvarlaq daşları yumalaya yumalaya gətirdikcə, bir birinə toxunub şaqqıldayırdı. İ. Ş.. // Dairə şəklində olan. Yuvarlaq stol. Yuvarlaq güzgü. – <Ayrım… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ət — is. 1. Canlıların bədənində sümüklə dəri arasındakı maddə; əzələ toxumalarının adi adı. // Heyvan və insan bədəninin yumşaq hissəsi. Əti sümükdən ayırmaq. 2. Kəsilmiş heyvan bədəninin xörəyə işlənən qismi. Qoyun əti. Toyuq əti. Mal əti. Bişmiş ət … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti