ditdili — is. məh. Ağcaqanad. Qərvənd çox ditdili və milçək olan yerdi. Ə. H.. Durğun suyun qırağında toz kimi ditdili uçuşurdu. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dıtdılı — (Ağdam, Cəbrayıl, Oğuz) bax ditdili II … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
Мирзоев, Эльвин Хаджи оглы — В Википедии есть статьи о других людях с такой фамилией, см. Мирзоев. Мирзоев Эльвин Хаджи оглы Elvin Hacı oğlu Mirzəyev … Википедия
ditdim — (Bərdə) bax ditdili II. – Kür qırağında ditdim çox olur … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
köpəşimək — (Göyçay, Qarakilsə, Ucar) 1. bax kövəşiməx’ 2. göyərib qalxmaq (Qarakilsə, Ucar). – Ditdili əlimi dişdədi, əlim köpəşidi (Ucar); – Həmişə yaz gələndə köpəşiyip qalxır, bıraları alır ağzına (Qarakilsə) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
titdili — (Qazax, Mingəçevir) bax ditdili. – Beyjə yaman titdili vardı (Qazax); –Titdilinin əlinnən yatmamışam (Mingəçevir) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ağcaqanad — is. Bəzi növləri qızdırma (malyariya) xəstəliyi törədən milçəyəoxşar sancan cücü; ditdili, hünü, mığmığa. Ağcaqanadla mübarizə. – İsti adamı taqətdən salır, ağcaqanadlar yaşamağa və işləməyə imkan vermirdi. Ə. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çirkab — is. <fars.> Çirk sular, natəmiz sular. Bütün çirkab və zibillər bu göllərə töküldüyü üçün yayda üfunətdən və ditdili əlindən qəsəbə əhalisi zinhara gəlirdi. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zollamaq — 1. f. dan. Zolaqlar şəklində kəsmək, zol zol etmək. Gönü zollamaq. 2. f. vulq. 1. Uzun, möhkəm bir şeylə bərk vurmaq, ilişdirmək, çəkmək. Dəli şeytan deyir ki, bir dəyənək; Mollanın zolla başına zirək. S. Ə. Ş.. <Atakişi:> Bir yol Ditdili… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti