- cumculuğ
- (Cəlilabad)tamamilə. – Yağış tökib isladıb bizi, cumculuğ sudı◊ Cumculuğ olmax (Cəbrayıl, Şahbuz) – tamamilə islanmaq. – Yağışda o qədər qaldıx ki, cumculuğ oldux (Cəbrayıl); – Dünənnəri kövşənnən gələndə yağışda cumculuğ oldım (Şahbuz)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.