- zıqqi
- (Lənkəran)xəsis
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
zıqqı — I (Ağdam, Bakı, Kürdəmir, Şəki) bax zıqqi. – Zıqqı adamın malı çıxınca canı çıxsa yaxşıdı (Şəki) II (Bakı, Kürdəmir, Salyan) çoxdanışan. – Zıqqı adam çox danışar, adamın baş qulağın aparar (Salyan) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
zıqqı — sif. və is. 1. Çox xəsis, çox tamahkar, acgöz. Xalıqverdiyə görə Mirzə Cəmil çox xəsis, göy, zıqqı adamdı. Ə. Vəl.. 2. Ağırxasiyyətli, zəhlətökən, zəhləaparan. Elə bir zıqqıdır ki, dindirəsi deyil … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zığı — (Bakı) bax zıqqi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti