Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
toyçu — (Ağdam, Qazax, Şərur) toyda musiqi çalan, çalğıçı. – Toyçuları apar oturt, çalsınnar, cama:t da toflaşsın (Ağdam); – Toyçular gəldi (Qazax); – Get toyçu:çağır gəlsin (Şərur) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
toycu — is. Toy veren kimse, düğüncü … Çağatay Osmanlı Sözlük
toyçu — is. Toyda çalan çalğıçı. Pristav xanımın gileyini başa düşəndən sonra toyçulara çığırdı ki, daha çalmasınlar. C. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
töycü — is. Keçmişdə: kəndlilərdən alınan vergilərdən biri (vergini və ya ümumi borcu ödəmək üçün camaatdan yığılan pul və s.). <Allahverdi:> . . Bildirki töycünün altından çıxa bilmirdik, indi də dinməver gəlib. C. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düğüncü — is. 1) Düğün sahibi, toycu 2) Düğün çağrıcısı 3) Düğüne katılan kimse Düğüncüler akşama kadar güneş altında pişmiş, bıkmış, yanmış oldukları için rakı sofrasına pekçe sokuldular. M. Ş. Esendal … Çağatay Osmanlı Sözlük
can — is. <fars.> 1. Dini etiqada görə, ölümlə vücuddan ayrılan qeyri maddi varlıq; ruh. Hələ canı var. – Çıxmayan cana ümid var. (Məsəl). Südlə gələn canla çıxar. (Ata. sözü). Səni canan sanıram, çıx bədənimdən, ey can! F.. Kərəm deyər: Haqq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vergi — is. 1. Müəssisədən, idarədən, əhalidən və s. dən alınan məcburi dövlət rüsumu. Gəlir vergisi. Kənd təsərrüfatı vergisi. Vergi qoymaq. // Töycü. Ərəb əmiri Əbu Müslim bütün Dağıstan əhalisi üzərinə vergi təyin edib buyurdu ki, . . onu gətirib… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
