təntimax

I

(Şəki)

tələsmək. – Təntimə, yavaş-yavaş töx’

II

(Beyləqan, Qax, Şəki, Zəngilan)

çaşmaq, özünü itirmək, nə edəcəyini bilməmək. – Nə tənti:rsəη, dalıncan atdı-zad gəlmir ki (Beyləqan); – Mən yaman təntimişdim (Zəngilan)