taydırmağ

I

(Dərbənd)

soyunmaq, çıxarmaq. – Gədə yatan so:ra üzü <özü> qurbağa paltarını taydırıb bir göyçəg qıza dönütdü

II

(Dərbənd)

ayırmaq. – Mən istiyədəm süzü bir-bir öyləndirib taydırım

III

(Dərbənd)

aradan götürmək, başını əkmək. – Gəlin biz munı aradan taydirəg

IV

(Dərbənd)

yığışdırmaq, götürmək. – Taydır bu qabları; – Taydır buları

V

(Dərbənd)

atmaq, tullamaq. – Tez ol taydır onu

VI

(Dərbənd)

aparmaq, kənara çəkmək. – Atı burdan taydır

VII

(Dərbənd)

arıtlamaq, təmizləmək. – Tikannarı budağdan taydıradam