birəlli — 1. 1. sif. Bir əli olmayan, bir əli kəsik olan. Birəlli adam. Birəlli qalmaq. 2. zərf Tək əli ilə, ancaq bir əli ilə. Pambığı birəlli yığmaq. ◊ Birəlli tutmaq – əhəmiyyət verməmək, saymamaq, qiymətləndirməmək. Yoldaşını birəlli tutma. 2. is.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bir — say. 1. 1 rəqəmi ilə işarə olunan sayın adı, miqdar saylarının ilk vahidi. Üçdən bir çıxmaq. Beşin üstünə bir gəlmək. // Miqdarca tək. Bir cilddən ibarət kitab. 2. Zərf mənasında. Bir yerdə, birgə, birlikdə. Çörəyi bir yedik. 3. Sif. mənasında.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əlli — (Ağcabədi, Tərtər) misdən hazırlanmış qulplu suqabı. – Ay qız, mq: bir əlli su ver (Ağcabədi) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
birəllig — (Bakı) bax birəlli … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
əlli — 1. Qırx doqquzdan sonra gələn rəqəm – 50. Əlli adam. Əlli manat. Yaşı əllini keçmişdir. – Mahalda kənd bircədir; İçində əlli koxa. (Bayatı). Qafar yaşı əlliyə yaxın olan, xırdaca, arıq bir adamdı. Ə. Ə.. 2. sif. 1. Əli olan. İri əlli adam. 2. məc … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əlli-ayaqlı — 1. sif. Diribaş, çox zirək, çox bacarıqlı, əlli qollu. Əlli ayaqlı adam. – Laçın hələ yeddicə yaşında ikən çox diribaş, çevik, əlli ayaqlı bir uşaqdı. M. Hüs.. 2. zərf İzsiz soraqsız, tamam, bütün, büsbütün. Əlli ayaqlı itmək. – Naməlsəm… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təkəlli — bax birəlli 1. Təkəlli işləmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əməlli-başlı — sif. və zərf Olduqca yaxşı, bütün tələbata cavab verən, mükəmməl, nöqsansız, bütün, tam, ciddi. Əməllibaşlı bir şey. Əməlli başlı bir usta tapmaq. Əməlli başlı işləmək. // Əsaslı surətdə, lazımınca, lazımi kimi, istənildiyi kimi. Heç bir şeyi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məhəlli — sif. Yalnız bir məhəllə, bir yerə məxsus və aid olan, ümumxalq mahiyyəti daşımayan; yerli. Məhəlli sözlər. Məhəlli idarələr. – Belə zamanda məhəlli əsərlər yazmaqla kifayətlənmək olmaz. M. İ.. Məhəlli komitə köhn. – yerli komitə (həmkarlar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bəlli — sif. Aydın, aşkar, məlum, meydanda olan. Bəlli məsələ. // Xəbər şəkilçisi ilə: bəllidir – aydındır, məlumdur, aşkardır, görünür. Dudkeş kimi bir papaq başında; Ağ tükləri bəllidir qaşında. M. Ə. S.. Əzəldən böyükdür gözəl vətənin; Dünyaya… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti