- solğunc
- (Cəbrayıl)dəhrənin sapda möhkəm qalması üçün ona keçirilən dəmir halqa. – Dəhrənin solğuncu laxlıyır
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
sulğunc — I (Oğuz) b ax solğunc. – Sulğunc dəhrədə, məngəldə, qıymakeşdə olur II (Qax, Şəki, Zaqatala) bax solğunc. – Dəhrənin sulğuncu sınıfdı (Şəki) III (Qazax) pisxasiyyətli, arıq, uzun adam. – Sulğunc adamı görəndə zəhləm gedir … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sulğuc — (Bərdə, Yevlax) bax solğunc … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sulqunc — (Oğuz) bax solğunc. – Dəhrənin sulquncu boşdu … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
surğuş — (Mingəçevir) bax solğunc … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti