- sifayi
- (Kürdəmir, Şamaxı)gözəl, qəşəng. – Əşrəfin bir sifayi qızı var; – Az özüvə təhto ver, onsuz da sifayisən (Şamaxı)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
sifayi
Смотреть что такое "sifayi" в других словарях:
sıfayı — (Ağdaş, Kürdəmir) bax sifayi. – Bizim dil sifayı dildi (Ağdaş); – Aynaxanım sıfayı paltar tikib (Kürdəmir) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
şifayı bulmak (veya kapmak) — tkz. hastalanmak veya hastalığı artmak Aksırık öksürük derken kızcağız şifayı kapmış. A. İlhan … Çağatay Osmanlı Sözlük
şifa — is., Ar. şifāˀ Bedensel veya ruhsal bir hastalığın son bulması, hastalıktan kurtulma, onma Birleşik Sözler şifahane şifa otu darüşşifa Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller şifa bulmak şifa niyetine şifa vermek … Çağatay Osmanlı Sözlük
sıfahı — (Qəbələ) bax sifayi. – Özümə sıfahı bir cüt ayaqqabı tikdirmişəm … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sifahi — (Mingəçevir) bax sifayi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sufayı — (Göyçay, İmişli, İsmayıllı, Kürdəmir) bax sifayi. – O, çox sufayı qızdır (İmişli); – Hafiz əcəb sufayı uşağdı (İsmayıllı); – Ağır otu, qoy sa: sufayı desinnər (Kürdəmir); – Qız nə sufayıdı (Göyçay) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
