- bıdamax
- (Cəbrayıl, Füzuli)məc. döymək, vurmaq əzişdirmək. – Ə, bı kəli az bıda, yazıxdı (Füzuli)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
bıdaməy — (Cəlilabad) bax bıdamax. – Əvə gələndə səni bıdıyəcəm … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
budamax — I (Ağdam, Bərdə, Borçalı, Füzuli, Gədəbəy, Gəncə, Hamamlı, Qax, Qazax, Şəki, Şəmkir, Şuşa, Tovuz) bax bıdamax. – Ürəyiη nə qədə isder Abbas Vəliyi budadı (Borçalı); – Qolu ağrıtınca budadı (Qax); – Ə:, ay ınsafsız, nə:η budo: ysuη onu? (Gədəbəy); … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti