- bıçqı
- (Biləsuvar, Qazax)mişar. – Bıçqının dişdəri köhnəldi (Biləsuvar)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
bıçqı
Смотреть что такое "bıçqı" в других словарях:
bıçqı — is. Mişar … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bışqı — (Cəbrayıl) bax bıçqı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
puşqu — (Naxçıvan, Şərur, Şuşa) mişar, bıçqı. – Balaca ağaşdar puşquynan kəsilir (Şərur); – Puşqunu gəti, odunu puşquluyax (Şuşa) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
minşar — ə. mişar, bıçqı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bıçqıçı — is. Bıçqı ilə ağac və s. kəsən (adam); mişarçı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bıçqılamaq — f. Bıçqı ilə kəsmək, mişarlamaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bıçqılanmaq — f. Bıçqı (mişar) ilə kəsilmək, mişarlanmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dişənmək — məch. 1. Dişə ilə diş diş edilmək, oyuq oyuq edilmək, kələ kötür edilmək. 2. İtilənmək (ağzı diş diş olan alətlər). Bıçqı dişənməlidir. Oraqlar dişəndi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mişar — is. Ağac, taxta, habelə dəmir, daş kəsmək üçün zolaq və ya dairə şəklində polad təbəqəsindən düzəldilmiş diş diş alət; bıçqı. Taxtanı mişarla kəsmək. İti mişar … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ərrə — is. <fars.> İkidəstəli iri mişar, bıçqı. Kərki olub öz tərəfinə yonma; Ərrə ol, iki tərəfə yon. (Ata. sözü) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
