- öynə
- I(Beyləqan, Borçalı, Cəbrayıl, Göyçay, Hamamlı, Qazax, Şərur)bax övnə. – İnəyimiz bir öynə sağılır (Qazax); – Qoyun gündə bir öynə sağına gələr (Şərur); – Süddü inəyi üç öynə sağallar (Hamamlı); – Mən gündə üç öynə çörəx’ yeyirəm (Cəbrayıl); – İnəx’ hər öynədə 10 litir süd verir (Beyləqan)II(Borçalı, Gədəbəy, Gəncə, Qazax, Lənkəran, Oğuz, Salyan, Tovuz, Ucar, Zərdab)1. günorta yeməyi vaxtı. – Qalxoççılar hindi öyniyə çıxaceglər (Lənkəran); – Bir də öynə vaxtı gə (Ucar)2. b a x vaxt (Tovuz). – Büyün öynəmizi belə keçirdix’ (Tovuz); – Qış öynəsi çox şaqqa olur (Tovuz)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.