- ləmbə
- I(Ağcabədi, Göyçay)qabığı bərkiməmiş yumurta. – Bizim toyuğ ləmbə yumurtdamışdı (Göyçay); – Tö:x dəni az yeəndə ləmbə salır (Ağcabədi)II(Ağdaş, Oğuz)kiçik ot topası. – Hər mala gündə bir ləmbə ot versəm bəsdi (Ağdaş)III(Gəncə, Mingəçevir, Şəki, Zaqatala)keçilməz kolluq, cəngəllik. – Qarabulaxda hindi qızılcıx ləmbəsinnən keşmağ olmur (Şəki)IV(Cəbrayıl, Beyləqan)bacarıqsız, küt. – Muradın oğlu çox ləmbə adamdı (Beyləqan)V(Ağdam, Xaçmaz, Quba, Qusar)küləşVI(Çənbərək, Karvansaray, Kürdəmir)nəm. – Barama ləmbə olsa çürüyər (Kürdəmir)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.